Είμαστε άνθρωποι, είμαστε μέλη μιας οικογένειας, μιας παρέας, μιας θρησκείας, μέλη ενός κράτους ενός έθνους.
Είμαστε εκπρόσωποι κάποιου φύλλου, μίας ηλικίας, μίας τάξης, ενός επαγγέλματος, ιδιότητες που μας ενώνουν ενώ ταυτόχρονα μας διαχωρίζουν μιας και τις βιώνουμε ο καθένας μας με διαφορετικό τρόπο αφού ψυχολογικά, νοητικά και σωματικά-αισθητηριακά διαφέρουμε ριζικά ο ένας από τον άλλο.
Ζώντας κοινωνικά, η διαφορετικότητά μας μπορεί να μη γίνει σεβαστή ή/και να υποβιβάζεται. Η εχθρική σχέση μας με το ξένο/ανοίκειο, οι δυϊσμοί (άσπρο-μαύρο), που χρησιμοποιούμε για να συμπεράνουμε, οι διαχωρισμοί, η βία, κ.α.Για αυτό τον λόγο σε κάποιες καταστάσεις πρέπει–αναγκαζόμαστε, να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, τους άλλους ή ακόμα την θέση μας, μια και μέσα από την διαφορετικότητά μας πηγάζουν κάποια καταχωρημένα ή υπό διαμόρφωση δικαιώματα. Όμως τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες, για να υπάρξει (ειρηνική) συνύπαρξη, σημαντική προϋπόθεση είναι ο καθένας μας να αναγνωρίζει και να καθιστά σεβαστές όλες τις διαφορές και ιδιότητες που προκύπτουν μεταξύ των ατόμων και των ομάδων. Είναι μια άσκηση, ένας στοχασμός, ένας εμπλουτισμός.
Είμαστε εκπρόσωποι κάποιου φύλλου, μίας ηλικίας, μίας τάξης, ενός επαγγέλματος, ιδιότητες που μας ενώνουν ενώ ταυτόχρονα μας διαχωρίζουν μιας και τις βιώνουμε ο καθένας μας με διαφορετικό τρόπο αφού ψυχολογικά, νοητικά και σωματικά-αισθητηριακά διαφέρουμε ριζικά ο ένας από τον άλλο.
Ζώντας κοινωνικά, η διαφορετικότητά μας μπορεί να μη γίνει σεβαστή ή/και να υποβιβάζεται. Η εχθρική σχέση μας με το ξένο/ανοίκειο, οι δυϊσμοί (άσπρο-μαύρο), που χρησιμοποιούμε για να συμπεράνουμε, οι διαχωρισμοί, η βία, κ.α.Για αυτό τον λόγο σε κάποιες καταστάσεις πρέπει–αναγκαζόμαστε, να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, τους άλλους ή ακόμα την θέση μας, μια και μέσα από την διαφορετικότητά μας πηγάζουν κάποια καταχωρημένα ή υπό διαμόρφωση δικαιώματα. Όμως τίποτα δεν είναι αυτονόητο.
Στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες, για να υπάρξει (ειρηνική) συνύπαρξη, σημαντική προϋπόθεση είναι ο καθένας μας να αναγνωρίζει και να καθιστά σεβαστές όλες τις διαφορές και ιδιότητες που προκύπτουν μεταξύ των ατόμων και των ομάδων. Είναι μια άσκηση, ένας στοχασμός, ένας εμπλουτισμός.
